Czy posiadanie grupy inwalidzkiej dla celów nierentowych jest równoznaczne z legitymowaniem się stopniem niepełnosprawności?

Tak, orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz orzeczenia o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów, traktowane są, zgodnie z art. 5 i art. 62 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 511 z późn. zm.), na równi z orzeczeniami o stopniu niepełnosprawności, choć nie są z nimi tożsame.

Na podstawie powołanych powyżej przepisów ustawy odpowiadają sobie:

1. orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji lub niezdolności do samodzielnej egzystencji (dawna I grupa inwalidzka) = orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
2. orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o całkowitej niezdolności do pracy (dawna II grupa inwalidzka) = orzeczenie o umiarkowanym,
3. orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o częściowej niezdolności do pracy (dawna III grupa inwalidzka) = orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności.