Regulamin porządkowy

Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego

Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej

w Krakowie

Rozdział I. Postanowienia ogólne.

§ 1

Ilekroć w niniejszym regulaminie jest mowa o:

1/ “Szpitalu” – rozumie się przez to Szpital Specjalistyczny im. Stefana Żeromskiego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Krakowie;

2/ “Regulaminie” – rozumie się przez Regulamin porządkowy Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Krakowie;

3/ “Dyrektorze” – rozumie się przez to powołanego przez Zarząd Miasta Krakowa Kierownika Szpitala Specjalistycznego im. Stefana Żeromskiego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Krakowie.

§ 2

1. Regulamin ustala organizację i porządek procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w Szpitalu.

2. Podstawą prawną regulaminu jest:

1/ ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 91 poz. 408 z późn.zm.);

2/ ustawa z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. nr 28 poz. 153 z późn.zm.);

3/ Statut Szpitala.

§ 3

1. Świadczenia zdrowotne w Szpitalu udzielane są w formie:

1/ stacjonarnej opieki zdrowotnej (lecznictwa zamkniętego);

2/ specjalistycznej ambulatoryjnej opieki zdrowotnej (poradni);

3/ pomocy doraźnej.

2. Szczegółowy zakres wykonywanych świadczeń zdrowotnych określają umowy dysponentami publicznych środków finansowych oraz innymi podmiotami.

 

Rozdział II. Organizacja udzielanych świadczeń zdrowotnych.

§ 4

1. Świadczenia zdrowotne z zakresu stacjonarnej opieki zdrowotnej (lecznictwa zamkniętego) udzielane są w następujących oddziałach:

1/ chorób wewnętrznych I,

2/ chorób wewnętrznych II,

3/ chorób wewnętrznych III,

4/ pediatrycznym,

5/ chirurgii ogólnej,

6/ chirurgii ortopedyczno-urazowej,

7/ chirurgii dzieci,

8/ ginekologii, położnictwa i noworodków,

9/ chorób zakaźnych dorosłych,

10/ chorób zakaźnych dzieci,

11/ okulistycznym,

12/ otolaryngologicznym,

13/ neurologicznym,

14/ dermatologicznym,

15/ anestezjologii i intensywnej terapii,

16/ urologicznym,

17/ rehabilitacyjnym,

18/ ratowniczym.

2. Izby Przyjęć zabezpieczają wykonywanie koniecznych badań i formalności związanych z przyjęciem pacjenta na oddział.

3. Komórki medyczne zlokalizowane w Szpitalu świadczące usługi związane ze stacjonarną opieką zdrowotną:

1/ Laboratorium, pracownie: bakteriologiczna, cytologiczna, serologiczna,

2/ Pracownia Radiologii i Tomografii Komputerowej,

3/ Pracownia Endoskopowa,

4/ Pracownia USG,

5/ Pracownia EKG,

6/ Bloki operacyjne,

7/ Zakład Anatomii Patologicznej,

8/ Apteka.

§ 5

1. Świadczenia zdrowotne z zakresu ambulatoryjnej specjalistycznej opieki zdrowotnej wykonywane są przez lekarzy specjalistów zatrudnionych w poradniach specjalistycznych funkcjonujących w strukturze Szpitala.

2. Świadczenia zdrowotne, o których mowa w ust. 1 udzielane są w poradniach:

1/ metabolicznej,

2/ dermatologii alergologicznej,

3/ dermatologicznej,

4/ kardiologicznej,

5/ neurologicznej,

6/ rehabilitacyjnej,

7/ chorób zakaźnych dorosłych,

8/ chorób zakaźnych dzieci,

9/ ginekologicznej i patologii ciąży,

10/ chirurgii ogólnej,

11/ chirurgii dzieci,

12/ chirurgii ortopedyczno-urazowej,

13/ okulistycznej,

14/ otolaryngologicznej,

15/ urologicznej,

16/ proktologicznej,

17/ naczyń obwodowych,

18/ medycyny pracy

§ 6

1. Świadczenia zdrowotne z zakresu pomocy doraźnej udzielane są w miejscu wypadku lub nagłego zachorowania przez Oddział Pomocy Doraźnej.
2. W skład Oddziału Pomocy Doraźnej wchodzą zespoły wyjazdowe ogólne, wypadkowe i r
eanimacyjne.

§ 7

Czas oraz organizacja pracy poszczególnych medycznych komórek organizacyjnych:

		Czas pracy	Zabezpieczenie	Uwagi
1.	Oddziały szpitalne	7 – 15	całodobowe	dyżury lekarskie
2.	Izby przyjęć	7 – 15	całodobowe
3.	Laboratorium (pracownie analityczne)	7 – 15	całodobowe
4.	Bloki Operacyjne	7 - 15	całodobowe
5.	Pracownia USG, EKG, Endoskopowa	7 – 15	całodobowe
6.	Apteka	7 – 15
7.	Poradnia Metaboliczna	wtorek i czwartek 9,30 – 12,30
8.	Poradnia Dermatologii Alergologicznej	pon. – pt. 10 – 13
9.	Poradnia Kardiologiczna	pon. – pt. 12 – 14
10.	Poradnia Dermatologiczna	pon. – pt. 9 – 13
11.	Poradnia Neurologiczna	pon. – pt. 8 – 14
12.	Poradnia Rehabilitacyjna	pon. – pt. 13 – 17,30
13.	Poradnia Chorób Zakaźnych Dorosłych	pon. – pt. 8 – 14
14.	Poradnia Chorób Zakaźnych Dzieci	pon. – pt. 8 – 14
15.	Pracownie: Radiologiczna i Tomografii Komputerowej	7 – 15	całodobowe
16.	Poradnia Ginekologiczna i Patologii Ciąży	pon. – pt. 8 – 14
17.	Poradnia Chirurgii Ogólnej	pon. – pt. 8 –17
18.	Poradnia Chirurgii Dzieci	pon. – pt. 8 – 17
19.	Poradnia Chirurgii Ortopedyczno-Urazowej	pon. – pt. 8,15-13,45
20.	Poradnia Okulistyczna	pon. – pt. 8,30-11,00
21.	Poradnia Otolaryngologiczna	pon. – pt. 7 – 14
22.	Poradnia Urologiczna	pon. – pt. 11 – 15
23.	Poradnia Proktologiczna	pon. – pt. 8 – 14
24.	Poradnia Naczyń Obwodowych	pon. – pt. 8 – 14
25.	Poradnia Medycyny Pracy	pon. 7-10, śr. 14-17
26.	Zakład Anatomii Patologicznej	7 – 15
27.	Oddział Pomocy Doraźnej		całodobowe

 

 

 

 

 

 

 

 

§ 8

1. Szpital udziela świadczeń zdrowotnych bezpłatnie, za częściową odpłatnością lub odpłatnie zgodnie z obowiązującymi przepisami i zawartymi umowami.
2. Szpital udziela świadczeń ogółowi ludności.
3. Szpital prowadzi dokumentację medyczną osób korzystających ze świadczeń zdrowotnych zgodnie z obowiązującymi przepisami.
4. Szpital zapewnia ochronę danych zawartych w dokumentacji medycznej.

Z dokumentacji medycznej mogą korzystać:

1/ pacjent jego przedstawiciel lub pełnomocnik,

2/ sądy i prokuratura,

3/ Minister Zdrowia,

4/ zakłady opieki zdrowotnej w celu zachowania ciągłości leczenia,

5/ organy kontrolujące,

6/ zakłady ubezpieczeń,

7/ organy rentowe,

8/ rejestr usług medycznych,

9/ szkoły wyższe lub jednostki badawczo-rozwojowe bez ujawnienia nazwiska pacjenta.

5. Prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych mają pacjenci ub
ezpieczeni po okazaniu dowodu ubezpieczenia zdrowotnego.
6. Przyjęcie do Szpitala odbywa się na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
7. Szpital udziela świadczeń każdej osobie zgłaszającej się jeżeli potrzebuje ona natychmiastowego udzielenia świadczenia w razie nagłego wypadku, zatrucia, urazu, porodu, stanów zagrożenia życia oraz wydania na podstawie odrębnych przepisów o przymusowej hospitalizacji.

Rozdział III. Porządek procesu udzielania świadczeń.

Dział A. Postanowienia ogólne.

§ 9

1. W zakresie stacjonarnej opieki zdrowotnej (lecznictwa zamkniętego) Szpital zapewnia pacjentowi:

1/ świadczenia zdrowotne,

2/ środki farmaceutyczne i materiały medyczne,

3/ pomieszczenie i wyżywienie odpowiednie do stanu zdrowia,

4/ opiekę całodobową lub całodzienną.

2. Szpital przyjmuje pacjenta na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Skierowanie nie jest wymagane w sytuacjach o których mowa w § 8 ust. 7.
3. Wypisywanie pacjenta ze Szpitala o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej następuje:

1/ gdy stan zdrowia nie wymaga dalszego leczenia w Szpitalu,

2/ na żądanie osoby przebywającej w Szpitalu lub jego przedstawiciela ustawowego,

3/ gdy w sposób znaczący narusza regulamin porządkowy a nie zachodzi obawa, że odmowa lub zaprzestanie udzielania świadczeń może spowodować niebezpieczeństwo dla jej życia lub zdrowia innych osób.

 

 

Dział B. Izby przyjęć.

§ 10

Do zadań izby przyjęć należy:

1/ badanie lekarskie chorych zgłaszających się do Szpitala,

2/ przyjmowanie do Szpitala chorych zakwalifikowanych do leczenia szpitalnego,

3/ udzielanie pomocy szpitalnej chorym, którzy nie zostali zakwalifikowani do leczenia

w Szpitalu, lub zostali zakwalifikowani do przyjęcia w późniejszym terminie.

§ 11

W izbie przyjęć ogólnej powinien się znajdować telefon sieci miejskiej oraz spis telefonów i adresów zakładów opieki zdrowotnej, z którymi Szpital współpracuje, komendy policji, prokuratury, straży pożarnej oraz pracowników zajmujących kierownicze stanowiska w Szpitalu.

 

§ 12

W skład personelu izby przyjęć wchodzą:

1/ lekarz pełniący dyżur w izbie przyjęć,

2/ pielęgniarka izby przyjęć,

3/ salowe, (ewentualnie noszowi),

4/ rejestrator.

§ 13

W izbie przyjęć należy prowadzić:

1/ książkę przyjęć chorych do Szpitala,

2/ książkę odmów,

3/ książkę udzielania porad i zabiegów ambulatoryjnych,

4/ książkę wypadkową,

5/ książkę raportów,

6/ książkę ewidencji chorych zakwalifikowanych do leczenia szpitalnego w późniejszym

terminie, wraz z terminarzem przewidywanego przyjęcia tych chorych do Szpitala,

7/ wykaz liczby łóżek na poszczególnych oddziałach Szpitala z podaniem liczby wolnych

łóżek.

§ 14

Personel izby przyjęć ogólnej podlega w wykonywaniu swych czynności lekarzowi dyżurnemu.

§ 15

Praca izby przyjęć Szpitala trwa przez całą dobę. Zmiany personelu izby przyjęć powinny się odbywać ściśle według rozkładu zajęć ustalonego przez Dyrektora Szpitala i Przełożoną Pielęgniarek.

§ 16

1. Każdy chory zgłaszający się ze skierowaniem do Szpitala lub przewieziony do Szpitala powinien być niezwłocznie zbadany przez lekarza dyżurnego.
2. Jeżeli z rozpoznania wstępnego wynikają bezwzględne wskazania do natychmiastowego leczenia szpitalnego (obserwacji), lekarz dyżurny wydaje konieczne zlecenia lecznicze (diagnostyczne i ogólne) i kieruje chorego na odpowiedni oddział.

§ 17

Przy badaniu i kwalifikowaniu do leczenia chorych, nie wymagających natychmiastowej hospitalizacji należy przestrzegać następujących zasad:

1/ chory zgłaszający się do leczenia szpitalnego powinien przedstawić wystawione przez lekarza leczącego skierowanie na leczenie szpitalne z ustalonym przypuszczalnym rozpoznaniem, a także wyniki wykonanych poprzednio badań pomocniczych,

2/ lekarz dyżurny bada chorego w izbie przyjęć zasięgając w razie potrzeby konsultacji właściwego lekarza dyżurnego oddziału lub ordynatora i w razie stwierdzenia wskazań do hospitalizacji kieruje chorego na właściwy oddział,

3/ jeżeli w chwili zgłoszenia się chorego Szpital nie rozporządza wolnymi łóżkami, lekarz dyżurny sam lub w porozumieniu z ordynatorem oddziału lub lekarzem poradni przyszpitalnej ustala przybliżony termin przyjęcia do Szpitala,

4/ terminarz przyjęć chorych, o których mowa w pkt. 3, prowadzi w zależności od ordynator oddziału lub lekarz przychodni przyszpitalnej,

5/ sekretarka medyczna oddziału lub inny upoważniony pracownik obowiązany zawiadamiać oczekujących przyjęcia o terminie zgłoszenia się na leczenie szpitalne,

6/ oddziały są obowiązane, w miarę możliwości codziennie, rezerwować odpowiednią liczbę łóżek dla chorych oczekujących przyjęcia wpisanych do terminarza zgłoszeń,

7/ chorych nie zakwalifikowanych do leczenia szpitalnego, a wymagających leczenia ambulatoryjnego, lekarz dyżurny przekazuje z odpowiednimi notatkami, dotyczącymi dalszego sposobu postępowania, do ustalonych zakładów opieki zdrowotnej otwartej,

8/ chorzy nie zakwalifikowani do leczenia szpitalnego otrzymują kartę odmowy przyjęcia do Szpitala i są informowani przez lekarza dyżurnego o dalszym sposobie postępowania, a w miarę potrzeby otrzymują niezbędną pomoc doraźną.

§ 18

1. Jeżeli lekarz dyżurny stwierdzi potrzebę niezwłocznego umieszczenia chorego w Szpitalu, a brak miejsc, zakres świadczeń zdrowotnych udzielanych przez Szpital lub względy epidemiologiczne nie pozwalają na przyjęcie, Szpital po udzieleniu niezbędnej pomocy zapewnia w razie potrzeby przewiezienie pacjenta do innego Szpitala.
2. O dokonanym rozpoznaniu stanu zdrowia i o podjętych czynnościach lekarz dokonuje odpowiedniego wpisu do dokumentacji med
ycznej.

§ 19

1. Chorych przywiezionych do Szpitala w następstwie wypadku wpisuje się w izbie przyjęć do “Książki wypadkowej” oraz powiadamia Policję.
2. Jeżeli chory przywieziony jest do Szpitala w stanie nieprzytomnym, przy wpisywaniu do książki wypadkowej lekarz dyżurny odnotowuje okoliczności znalezienia chorego, jego ówczesny stan (wygląd), czas i okoliczności przewiezienia (dane personalne osób towarzyszących) i przyjęcia chorego. Pielęgniarka (rejestratorka) wypełnia w takim wypadku część meldunkową książki przyjęć do Szpitala na podstawie oświadczeń rodziny lub osób towarzyszących, bądź na podstawie znajdujących się przy chorym dokumentów.

 

 

 

 

§ 20

Jeżeli lekarz dyżurny przy badaniu chorego poweźmie uzasadnione podejrzenie, że jego uszkodzenie ciała lub zaburzenia czynności pozostają w związku z popełnieniem przestępstwa jest obowiązany bezzwłocznie powiadomić o danym przypadku Policję lub prokuratora.

§ 21

1. Lekarz dyżurny w razie stwierdzenia potrzeby wykonania w najbliższym czasie u przyjmowanego chorego zabiegu operacyjnego jest obowiązany zażądać od chorego, a w razie jego nieprzytomności, lub ubezwłasnowolnienia – od jego rodziny (opiekunów prawnych lub faktycznych), wyrażenia zgody na piśmie na dokonanie zabiegu.
2. W razie odmowy udzielenia zgody lekarz dyżurny jest obowiązany uzyskać od chorego (członka rodziny, opiekuna) pisemnego oświadczenia z adnotacją, że został on uprzedzony o mogących wystąpić następstwach niedokonania zabiegu.
3. Jeżeli nie można uzyskać oświadczenia określonego w ust. 2, a zabieg operacyjny jest konieczny i umotywowany wskazaniami życiowymi, o wykonaniu zabiegu decyduje na wniosek ordynatora Dyrektor Szpitala.
4. Okoliczności, o których mowa w ust. 1-3, powinny być odnotowane przez lekarza dyżurnego w historii choroby, niezależnie od dołączenia odpowiedniego dokumentu. Notatkę lekarza dyżurnego, dotyczącą odmowy podpisania oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, podpisuje również pielęgniarka izby przyjęć, jako świadek odmowy.

§ 22

1. Chorzy przyjmowani do Szpitala powinni być legitymowani na podstawie dowodu tożsamości.
2. Chory przybywający do Szpitala w godzinach biurowych powinien złożyć sam lub przez osobę towarzyszącą dowody stwierdzające uprawnienia do bezpłatnego korzystania ze świadczeń Szpitala.
3. Jeżeli chory przybył do Szpitala po godzinach biurowych, dowody stwierdzające uprawnienia do bezpłatnych świadczeń przyjmuje pielęgniarka izby przyjęć za pokwitowaniem.

§ 23

1. Obłożnie chorzy powinni być przetransportowani, a inni chorzy doprowadzeni do oddziału wskazanego przez lekarza dyżurnego.
2. Szpital jest obowiązany zawiadomić rodzinę lub opiekunów pacjenta:

1/ o przyjęciu bez ich wiedzy do Szpitala pacjenta niepełnoletniego;

2/ o przyjęciu pacjenta bez względu na wiek w przypadku nagłym i ciężkim albo o znacznym pogorszeniu się stanu chorego lub jego zgonie;

3/ o przeniesieniu pacjenta do innego zakładu opieki zdrowotnej z podaniem dokładnego adresu tego zakładu.

3. Zawiadomień, o których mowa w ust. 2 dokonuje rejestrator, pielęgniarka lub inny pracownik na zlecenie lekarza dyżurnego.

Dział C. Oddziały szpitalne.

§ 24

1. Oddział jest podstawową komórką organizacyjną leczniczo-profilaktycznej działalności Szpitala.
2. Oddział może dzielić się na pododdziały.

§ 25

Oddział lub pododdział dzieli się na odcinki pielęgniarskie. Wielkość odcinka pielęgniarskiego ustala ordynator oddziału w porozumieniu z przełożoną pielęgniarek i pielęgniarką oddziałową.

§ 26

1. W skład pomieszczeń oddziału powinny wchodzić następujące pomieszczenia:

1/ pokoje dla chorych,

2/ pokoje dziennego pobytu chorych,

3/ pokoje badań i zabiegów lekarskich,

4/ pokój ordynatora,

5/ pokój lekarzy asystentów,

6/ pokój pielęgniarki oddziałowej, z którym powinny się łączyć bezpośrednio pomieszczenia magazynu czystej bielizny i apteczki oddziałowej,

7/ punkty pielęgniarek odcinkowych,

8/ podręczny skład zapasowego sprzętu,

9/ węzły sanitarne dla chorych, osobne dla mężczyzn i kobiet,

10/ węzły sanitarne dla personelu i brudowniki.

2. W zależności od specjalności oddziału – mogą się w nim znajdować również inne pomieszczenia w szczególności trakty (zespoły) operacyjne i porodowe, pokój opatrunkowy, pokój wypisowy, pokój karmienia niemowląt, podręczne laboratorium analityczne, pokój badań przyrządowych, pokój gimnastyki leczniczej, pokój pomocy n
aukowych i wychowawców itd.

§ 27

W poszczególnych salach mogą przebywać chorzy tej samej płci.

§ 28

Pokoje dziennego pobytu chorych mogą być wykorzystywane jako jadalnie dla chorych chodzących. Pokoi tych nie wolno przekształcać na sale dla chorych leżących.

§ 29

Punkty pielęgniarek odcinkowych – w zależności od warunków miejscowych – mogą się mieścić w osobnych pokojach, we wnękach rozświetlonych lub na korytarzach.

§ 30

1. Rozkład pracy lekarzy i felczerów zatrudnionych na oddziale ustala ordynator w porozumieniu z Dyrektorem Szpitala lub Zastępcą Dyrektora ds. Lecznictwa.
2. Rozkład pracy pozostałego personelu oddziału ustala ordynator oddziału na wniosek Przełożonej Pielęgniarek zgłoszony w porozumieniu z Pielęgniarką Oddziałową.

§ 31

Dyżury lekarskie ustala ordynator w porozumieniu z Dyrektorem Szpitala lub Zastępcą Dyrektora ds. Lecznictwa.

 

 

§ 32

1. Przy ustalaniu rozkładu dnia w zakresie obsługi i pielęgnowania chorych należy kierować się następującymi wytycznymi:

Godz. 6 – 7 - Toaleta chorych. Mierzenie ciepłoty ciała, obliczanie tętna i

oddechów.

“ 7 – 9 - Pobieranie materiałów do badań laboratoryjnych od

obłożnie chorych i wykonywanie niektórych badań

diagnostycznych. Śniadanie. Sprzątanie sal chorych.

“ 8 – 10 - Obchody lekarskie.

“ 10 – 12 - Wykonanie zleceń lekarskich i zabiegów.

“ 12 – 13 - Obiad. Uporządkowanie sal chorych. Toaleta obłożnie

chorych.

“ 13 – 14 - Wykonywanie zleceń lekarskich i innych czynności

związanych z funkcjonowaniem oddziału.

“ 16 - 18 - Mierzenie ciepłoty, obliczanie tętna i oddechów. Obchody

wieczorne ordynatorów bądź lekarzy dyżurnych.

“ 18 – 21 - Kolacja. Uporządkowanie sal. Toaleta chorych. Rozrywki

kulturalne. Wykonywanie zleceń lekarskich.

“ 21 – 6 - Cisza nocna.

2. Szczegółowy rozkład dnia ustala Dyrektor Szpitala w porozumieniu z ordynatorami oddziałów (kierownikami samodzielnych pododdziałów), kierownikami pracowni, gabinetów i działów pomocniczych Szpitala, przełożoną pielęgniarek oraz swymi zastępcami do spraw lecznictwa oraz spraw administracyjnych i gospodarczych.

§ 33

W porze przeznaczonej na posiłki dla chorych nie należy przeprowadzać badań i zabiegów, chyba, że zachodzi przypadek nie cierpiący zwłoki.

§ 34

Badanie w celu ustalenia rozpoznania, o ile możliwe również i leczenie powinno być rozpoczęte z chwilą przyjęcia pacjenta na oddział.

§ 35

Lekarze oddziału są obowiązani prowadzić na bieżąco historię chorób.

§ 36

1. Obowiązkiem lekarza leczącego jest zgłoszenie ordynatorowi wniosku o wypisanie pacjenta niezwłocznie po zakończeniu leczenia szpitalnego.
2. Do chwili opuszczenia Szpitala pacjent pozostaje w stanie chorych.

§ 37

1. Ciężko chorych i chorych, którzy byli poddani zabiegom operacyjnym, należy otaczać szczególnie troskliwą opieką, a na polecenie lekarza – zapewnić im indywidualną opiekę pielęgniarską. Chorym nieprzytomnym lub zamroczonym należy zapewnić indywidualną opiekę pielęgniarską do chwili odzyskania przytomności.

 

 

2. Ciężko chorzy powinni być:

1/ przekazywani po godzinach ordynacji lekarskiej pod opiekę lekarza dyżurnego,

2/ codziennie szczegółowo badani, ze zwróceniem uwagi na stan skóry, ewentualne zmiany ropne, czynności wydalnicze itp.,

3/ pielęgnowani przez częste prześcielanie łóżka, zmienianie podkładów, usuwanie okruszyn pokarmów i wygładzanie fałd bielizny pościelowej i osobistej,

4/ obsługiwani przy spożywaniu pokarmów, dokonywaniu toalety i zaspakajaniu potrzeb fizjologicznych.

§ 38

Pacjenci kierowani na badania specjalistyczne i zabiegi lecznicze powinni być, zależnie od stanu zdrowia przeprowadzani, przewożeni na wózkach lub przenoszeni na noszach przez personel.

§ 39

1. Informacji o stanie zdrowia chorych udzielają wyłącznie lekarze, w dniach i godzinach ustalonych przez ordynatora, co powinno być podane do wiadomości. O stanie zdrowia ciężko chorych bądź w przypadkach szczególnie uzasadnionych lekarze powinni udzielać także informacji w innym czasie.
2. Informacje o stanie zdrowia pacjenta przez telefon powinny być udzielane jedynie gdy przemawiają za tym szczególne okoliczności.
3. Dni i godziny odwiedzin ustala Dyrektor Szpitala w porozumieniu z ordynatorami poszczególnych oddziałów.

§ 40

Dostarczanie pacjentom żywności z poza Szpitala dopuszczalne jest jedynie za zgodą ordynatora oddziału lub lekarza leczącego.

§ 41

1. Personelowi zatrudnionemu na salach chorych nie wolno w nich przebywać po zakończeniu pracy i przekazaniu jej następnej zmianie – bez uzyskania zgody bezpośredniego zwierzchnika.
2. W wyjątkowych przypadkach Dyrektor Szpitala może zezwolić na wniosek przełożonej pielęgniarek na pełnienie przez pielęgniarkę prywatnego dyżuru przy chorym.

 

Dział D. Bloki operacyjne.

§ 42

1. Blok operacyjny stanowi wydzieloną komórek organizacyjną Szpitala z wyznaczonym przez Dyrektora Szpitala i jemu bezpośrednio podporządkowanym kierownikiem bloku operacyjnego.
2. Jeżeli sale operacyjne obsługują tylko jeden oddział blok operacyjny stanowi część oddziału zabiegowego i jest podporządkowany ordynatorowi danego oddziału, który wyznacza jako kierownika bloku operacyjnego jednego z podległych sobie lekarzy.

 

 

 

 

§ 43

Blok operacyjny powinien składać się z sal operacyjnych, pokoi przygotowawczych do operacji (pokoju przygotowania chorych, pokoi przygotowawczych dla lekarzy i instrumentariuszek itp.) pomieszczenia sterylizacji, pokoju do przechowywania narzędzi i aparatów oraz ewentualnie innych pomieszczeń pomocniczych.

§ 44

1. Do obowiązków kierownika bloku operacyjnego należy:

1/ kierownictwo i nadzór nad całością pracy bloku operacyjnego,

2/ dbanie o należyte zaopatrzenie i konserwację sprzętu i materiałów operacyjnych,

3/ ustalanie programu operacji,

4/ kontrola sterylizacji i jej aparatury,

5/ kontrola dokumentacji i sprawozdawczości operacyjnej.

2. Z zastrzeżeniem określonym w § 46 ust. 1 personel sal operacyjnych podlega bezpośrednio k
ierownikowi bloku operacyjnego.

§ 45

Blok operacyjny powinien być utrzymany w stanie stałego pogotowia operacyjnego i tak zorganizowany aby w razie nagłej potrzeby personel instrumentarium, bielizna i sprzęt były przygotowane do bezzwłocznego wykonania zabiegu operacyjnego o każdej porze.

§ 46

1. W czasie trwania zabiegu operacyjnego cały personel znajdujący się w sali operacyjnej jest podporządkowany w sprawach dotyczących technicznego przeprowadzenia zabiegu – lekarzowi operującemu a w sprawach ogólnego postępowania i bezpieczeństwa życia i zdrowia operowanego lekarzowi anestezjologowi.
2. Wstęp na salę operacyjną w czasie zabiegu mają poza personelem operacyjnym tylko osoby fachowe, które uzyskały zezwolenie kierownika bloku.

§ 47

1. Zabiegi operacyjne odbywają się według ustalonego programu, który powinien być umieszczony na tablicy z podaniem nazwiska chorego, sali na której prze
bywa, rozpoznania, rodzaju znieczulenia i wyznaczonej obsady operacyjnej.
2. Wszelkie zmiany w programie operacyjnym mogą nastąpić tylko za zgodą kierownika bloku operacyjnego lub ordynatora oraz za zgodą lekarza anestezjologa.

§ 48

1. Na bloku operacyjnym należy prowadzić dokumentację wykonanych zabiegów w księdze operacyjnej według obowiązujących wzorów.
2. Dokładne sporządzenie opisów operacyjnych powinno nastąpić bezpośrednio po zakończeniu operacji. Opisy operacyjne sporządza lub dyktuje lekarz operujący lub lekarz pełniący pierwszą asystę.

§ 49

1. Lekarz operujący jest zobowiązany osobiście zbadać przed rozpoczęciem operacji i upewnić się czy chory bądź jego rodzina lub opiekunowie wyrazili zgodę na zabieg operacyjny bądź też czy zachodzą podstawy do wykonania
zabiegu bez uzyskania takiej zgody.
2. Pacjent przed zabiegiem operacyjnym powinien być odpowiednio przygotowany psychicznie i fizycznie.

§ 50

Po zakończeniu operacji operowany powinien być przekazany przez personel sali operacyjnej lub personel anestezjologiczny pod opiekę oddziału anestezjologii i pozostawać pod stałą kontrolą lekarską. Wszelkie zalecenia lekarskie powinny być uwidocznione w dokumentach chorego.

§ 51

W razie śmierci pacjenta na stole operacyjnym lekarz operujący powinien niezwłocznie zawiadomić o tym Dyrektora Szpitala.

§ 52

Personel bloku operacyjnego jest zobowiązany zachować w tajemnicy wszystko o czym poweźmie wiadomości w czasie wykonywania swych obowiązków.

 

Dział E. Laboratorium (pracownie analityczne).

§ 53

Zadaniem pracowni analitycznej jest wykonywanie badań z zakresu analityki medycznej. Zakres badań ustala Dyrektor Szpitala na wniosek kierownika pracowni.

§ 54

1. Przyjmowanie materiałów do badań powinno odbywać się planowo i odpowiednio do warunków miejscowych. Godziny przyjmowania powinny być podane do wiadomości oddziałów o poradni przyszpitalnych.
2. Materiał do badania pobiera w zasadzie personel właściwego oddziału, ściśle przestrzegając wskazówek pracowni, co do sposobu pobierania i przesyłania. Wyjątek stanowią badania ustalone przez kierownika pracowni, do których materiał pobiera upoważniony personel pracowni.
3. Materiał od pacjentów pracowni oraz poradni przyszpitalnych pobiera personel pracowni.

§ 55

Materiały do badania należy przekazywać pracowni bezzwłocznie po pobraniu.

§ 56

Pracownia przyjmuje tylko taki materiał do badania, który został jej przesłany wraz z dokładnie wypełnioną “kartą skierowania materiału do badania” oraz tylko takie naczynia z materiałem do badania, które zostały opatrzone nalepką z nazwiskiem, imieniem, wiekiem chorego i podpisem pracownika, który materiał pobierał.

 

 

 

 

§ 57

1. Pracownia może odmówić przyjęcia materiału nieodpowiednio pobranego lub nieodpowiednio zabezpieczonego albo też zażądać powtórnego dostarczenia materiału bądź pobrania materiału przez personel pracowni.
2. Badania, których wynik wzbudził wątpliwości lekarza, należy wykonać ponownie, możliwie szybko.

§ 58

W celu skontrolowania wyniku badania kierownik pracowni analitycznej może zażądać dostarczenia danych dotyczących leczenia oraz historii choroby.

§ 59

O wszystkich badaniach pilnych należy zawiadomić niezwłocznie kierownika pracowni analitycznej.

§ 60

Przeprowadzający badania notuje przebieg badania w osobnym zeszycie i po przeprowadzeniu badania podpisuje notatkę. Notatki z przebiegu badania powinny być przechowywane w pracowni analitycznej. Wyniki wpisuje się do “Księgi pracowni”.

§ 61

Materiał przesyłany do badania stanowi własność pracowni analitycznej.

§ 62

Wynik badania wpisuje się na odwrocie “karty skierowania materiału do badania” bądź na specjalnych drukach. Wynik badania podpisuje kierownik pracowni analitycznej lub upoważniony pracownik.

§ 63

Wyniki badań materiału odbierają z pracowni analitycznej za pokwitowaniem pracownicy oddziałów szpitalnych i poradni, pracownicy innych zakładów opieki zdrowotnej lub osobiście pacjenci pracowni.

§ 64

Materiał pozostały po wykonaniu badania powinien być niszczony, a naczynia po materiale dokładnie wymyte i w miarę potrzeby odkażone.

 

Dział F. Pracownie Radiologii, Tomografii Komputerowej, USG, EKG, Endoskopowa.

§ 65

Zadaniem pracowni jest wykonywanie badań u pacjentów leczonych w Szpitalu, w poradniach przyszpitalnych oraz skierowanych przez inne zakłady opieki zdrowotnej.

 

§ 66

Pracownia powinna posiadać następujące pomieszczenia: pokoje badań, pokoje personelu oraz poczekalnię.

§ 67

Aparatura i sprzęt używane w pracowni powinny być starannie czyszczone, konserwowane i poddawane okresowej kontroli.

§ 68

Pokój badań musi być należycie zabezpieczony przed wszelkimi wpływami powodującymi zaburzenia w prawidłowej czynności aparatury.

§ 69

1. Przyjmowanie chorych do badań powinno odbywać się według planu uzgodnionego z ordynatorami poszczególnych oddziałów i kierownikami poradni przyszpitalnych oraz zatwierdzonego przez Zastępcę Dyrektora ds. Lecznictwa.
2. Dni i godziny przyjęć pracowni należy podać do wiadomości oddziałów, izb przyjęć oraz poradni przyszpitalnych.
3. Niezależnie od ustalonej planem liczby badań dziennych należy poddać badaniu wszystkich pacjentów, u których wystąpiła nagła potrzeba wykonania badania.

§ 70

Skierowanie na badania powinno zawierać obok danych personalnych chorego, rozpoznanie choroby oraz ewentualne informacje o lekach, których stosowanie ma wpływ na wynik badania.

§ 71

Wyniki badań przed wydaniem na oddział, do poradni przyszpitalnej, innemu zakładowi opieki zdrowotnej lub pacjentowi wpisuje się do książki badań pracowni.

§ 72

Pracownie powinny wykonywać ponadto wszelkie czynności administracyjne związane z jej zakresem działania oraz sporządzać sprawozdania na podstawie danych o ruchu chorych i wykonywanych badaniach.

 

Dział G. Zakład Anatomii Patologicznej.

§ 73

Zadaniem Zakładu jest przechowywanie zwłok, wykonywanie sekcji oraz badanie mikroskopowe materiału sekcyjnego i biopsyjnego.

 

 

 

 

 

§ 74

Pracownia powinna składać się z następujących pomieszczeń:

1/ sali sekcyjnej,

2/ kostnicy z pomieszczeniami przedpogrzebowymi,

3/ pomieszczenia do badań histopatologicznych,

4/ gabinetu kierownika,

5/ pokoju asystentów,

6/ pomieszczeń sanitarnych.

§ 75

W kostnicy mogą znajdować się jedynie przedmioty związane z przechowywaniem zwłok. Kostnica powinna być zabezpieczona przed kradzieżą.

§ 76

1. Zwłoki dostarcza do kostnicy personel Zakładu.
2. Zwłoki powinny być zaopatrzone w “Kartę skierowania zwłok do kostnicy” i wpisane do “Księgi zakładu”. Na kończynie zmarłego należy odnotować tuszem liczbę porządkową Księgi.
3. Przyjęcie zwłok do kostnicy powinno być potwierdzone w “Karcie potwierdzenia odbioru zwłok”.
4. Oddział przesyła wraz ze zwłokami “Kartę sekcyjną” oraz historię choroby.

 

§ 77

1. Zwłoki przeznaczone do sekcji przenosi z kostnicy do sali sekcyjnej gdzie przeprowadza się sekcję.
2. Po przeprowadzeniu sekcji i doprowadzeniu zwłok do należytego wyglądu należy zwłoki ubrać i przenieść do pomieszczenia przedpogrzebowego, gdzie pozostają do czasu pochowania.
3. Dostęp rodziny zmarłego do pomieszczenia przedpogrzebowego jest dozwolony w godzinach ustalonych przez Kierownika Zakładu.

§ 78

Zwłoki przeznaczone do sekcji sądowo-lekarskiej pozostawia się w kostnicy aż do czasu otrzymania decyzji prokuratora lub sądu i specjalnie się je zabezpiecza.

§ 79

Jeżeli nikt z rodziny lub osób upoważnionych nie zgłosił się po zwłoki w ciągu 72 godzin od chwili zgonu kierownik Zakładu zawiadamia o tym Dyrektora Szpitala w celu wydania decyzji co do dalszego postępowania ze zwłokami.

§ 80

1. O dniu i godzinie sekcji powinien być zawiadomiony ordynator na którego oddziale zmarły był leczony.
2. Podczas sekcji powinien być obecny ordynator lub delegowany przez niego lekarz oddziału.

 

§ 81

Rozpoznanie sekcyjne oraz historię choroby wraz z kartą statystyczną Zakład przesyła na właściwy oddział lub do Sekcji Statystyki i Dokumentacji Medycznej. Protokoły sekcyjne po oprawieniu przechowuje się w Zakładzie.

§ 82

1. Jeżeli w czasie sekcji nasunie się uzasadnione podejrzenie, że zgon nastąpił wskutek przestępstwa prosektor powinien przerwać sekcję, dokładnie opisać stan narządów, które nasunęły podejrzenie oraz zabezpieczyć zwłoki i narządy.
2. O powyższym podejrzeniu prosektor powinien zawiadomić natychmiast Dyrektora Szpitala.

§ 83

Przypadki sekcji przedstawiające wartość naukową powinny być referowane i demonstrowane na posiedzeniach naukowych.

§ 84

1. Jeżeli w Zakładzie prowadzone są badania histopatologiczne, przyjmowanie materiału do badań powinno odbywać się planowo i odpowiednio do warunków miejscowych.
2. Godziny przyjmowania materiałów do badań powinny być podane do wiadomości oddziałów. W przypadkach nagłych dopuszczalne są odstępstw
a od wyznaczonych godzin.
3. W razie przewidywania konieczności badania doraźnego podczas operacji operujący powinien poprzedniego dnia dokładnie ustalić z kierownikiem Zakładu godzinę badań. Uzgodnienie to nie dotyczy przypadków nagłych.

§ 85

1. Materiał do badania histopatologicznego pobrany przez lekarza oddziału należy przesłać do Zakładu bądź w stanie świeżym natychmiast po zabiegu bądź w stanie utrwalonym.
2. Sposób utrwalenia ustala kierownik Zakładu.
3. Zakład może odmówić przyjęcia materiału nieodpowiednio p
obranego lub nieodpowiednio zabezpieczonego.

§ 86

Do materiału skierowanego do Zakładu w celu dokonania badania powinna być dołączona “Karta skierowania materiału do badania” podpisana przez lekarza.

 

Dział H. Specjalistyczna ambulatoryjna opieka zdrowotna.

§ 87

1. Świadczenia zdrowotne w zakresie specjalistycznej ambulatoryjnej opieki zdrowotnej udzielane są w poradniach przyszpitalnych przez lekarzy specjalistów pacjentom posiadającym skierowanie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
2. W uzasadnionych przypadkach świadczenia mogą być udzielane w miejscu pobytu ubezpieczonego.
3. Nie są wymagane skierowania:

1/ do poradni zdrowia psychicznego;

2/ do poradni lecznictwa uzależnień;

3/ do poradni ginekologiczno-położniczej;

4/ do poradni onkologicznej;

5/ do poradni dermatologiczno-wenerologicznej;

6/ dla kombatantów w zakresie chorób wojennych i obozowych;

7/ dla osób zakażonych wirusem HIV;

8/ dla osób chorych na gruźlicę.

4. Lekarz specjalista udziela świadczeń bez skierowania we wszystkich sytuacjach zagrożenia życi
a lub zdrowia pacjenta.
5. Poza przypadkami określonymi w ust. 3 i 4 świadczenia bez skierowania udzielane są odpłatnie.

§ 88

1. Świadczenia zdrowotne udzielane są w terminach uzgodnionych z osobą dokonującą rejestracji.
2. Rejestracja pacjentów jest dokonywana w każdej formie; osobiście, przez członków rodziny, przez osoby trzecie, telefonicznie, z wyznaczeniem przybliżonej godziny realizacji świadczenia zdrowotnego.

§ 89

1. W uzasadnionych medycznie przypadkach lekarz specjalista wydaje skierowania na badania diagnostyczne do innych poradni specjalistycznych lub w celu leczenia stacjonarnego.
2. W przypadkach uzasadnionych medycznie lekarz specjalista może objąć pacjenta stałym leczeniem.
3. Lekarz specjalista w sytuacji określonej w ust. 2 informuje lekarza kierującego i sprawującego podstawową opiekę nad pacjentem o przebiegu leczenia oraz o objęciu w stałe leczenie specjalistyczne.
4. Z wyłączeniem pacjentów leczonych w poradniach, o których mowa w § ust. 2 pkt 1 – 5 lekarz specjalista zobowiązany jest przekazywać lekarzowi sprawującemu podstawową opiekę nad pacjentem informację, o których mowa w ust. 2 według zasad, wzoru i w terminach określonych przez Kasę Chorych.

§ 90

W każdej poradni, w miejscu ogólnie dostępnym dla pacjentów powinny być przedstawione informacje o:

1/ zasadach udzielania świadczeń;

2/ sposobie rejestracji;

3/ dniach i godzinach przyjęć z uwzględnieniem godzin administracyjnych;

4/ nazwiskach lekarzy wraz z tygodniowym harmonogramem pracy i wyszczególnieniem godzin pracy każdego lekarza udzielającego świadczeń.

§ 91

1. Lekarze specjaliści udzielający świadczeń zdrowotnych w poradniach nie mogą w tym samym czasie pełnić obowiązków na oddziale szpitalnym.
2. W przypadku niemożności udzielania świadczeń przez lekarzy specjalistów zatrudnionych w szpitalu, Szpital zapewnia udzielanie świadczeń przez inne osoby o równorzędnych kwalifikacjach lub wskaże najbliżej położone placówki udzielające świadczeń w tym samym zakresie na podstawie umowy z Kasą Chorych.

 

 

 

 

Rozdział IV. Prawa pacjenta.

§ 92

1. Postanowienia regulaminu nie mogą naruszać praw pacjenta określonych i wynikających z przepisów ustawy o zakładach opieki zdrowotnej oraz przepisów odrębnych.
2. Postanowienia niniejszego rozdziału nie naruszają postanowień zarządzenia Dyrektora Szpitala w sprawie ogłoszen
ia “Karty praw pacjenta”.

§ 93

1. Pacjent ma prawo do:

1/ świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej i normom etycznym, a w sytuacji ograniczonych możliwości udzielania odpowiednich świadczeń – do korzystania z rzetelnej, opartej na kryteriach medycznych procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń,

2/ uzyskania informacji o swoim stanie zdrowia,

3/ wyrażenia zgody lub odmowy jej udzielania na określone świadczenia po uzyskaniu odpowiedniej informacji,

4/ poszanowania jego intymności i godności w czasie udzielania świadczeń zdrowotnych,

5/ umierania w spokoju i godności,

6/ ochrony mienia osobistego,

7/ ochrony przed zniewagą fizyczną i psychiczną,

8/ do składania skarg na naruszenie jego praw.

2. W przypadku pacjenta niepełnoletniego, osoby nieprzytomnej lub ubezwłasnowolnionej uprawnienia do wyrażenia zgody lub odmowy na udzielenie świadczeń przysługują przedstawiciel
owi ustawowemu lub faktycznemu.

§ 94

1. Pacjent przebywający w Szpitalu ma prawo do:

1/ opieki pielęgnacyjnej przez osobę bliską lub wskazaną, po wyrażeniu zgody przez ordynatora lub osobę jego zastępującą;

2/ kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z osobami z zewnątrz;

3/ opieki duszpasterskiej.

2. Koszty realizacji uprawnień kontaktu pacjenta z osobami z zewnątrz nie mogą obciążać Szpitala.

§ 95

1. Ograniczenie kontaktów pacjenta z osobami z zewnątrz może nastąpić:

1/ ze względów epidemiologicznych w drodze zarządzenia Dyrektora Szpitala,

2/ ze względu na stan zdrowia innego lub innych chorych,

3/ w wyjątkowych przypadkach w drodze decyzji ordynatora oddziału ze względu na stan pacjenta.

2. Na oddziałach dziecięcych wizyty ustala ordynator oddziału lub osoba pełniąca jego obowiązki.
3. Osoby pozostające pod wpływem alkoholu nie mogą składać wizyt pacjent
om na terenie Szpitala.

 

 

 

Rozdział V. Postępowanie w razie śmierci pacjenta w Szpitalu.

§ 96

W razie śmierci chorego w oddziale pielęgniarka bezzwłocznie powiadamia o tym lekarza leczącego lub lekarza dyżurnego.

§ 97

1. Lekarz powinien natychmiast dokonać oględzin zmarłego, stwierdzić zgon i jego przyczynę oraz odnotować w historii choroby dzień i godzinę śmierci.
2. Pielęgniarka odcinkowa powinna odnotować dzień i godzinę śmierci w raporcie pielęgniarskim i na karcie gorączkowej.

§ 98

Po stwierdzeniu zgonu przez właściwego lekarza pielęgniarka wypełnia “Kartę skierowania zwłok do kostnicy” po czym zwłoki z przywiązaną do nich kartką przesyła do kostnicy, w dwie godziny po zgonie i ponownym stwierdzeniu zgonu przez lekarza leczącego lub lekarza dyżurnego.

§ 99

O śmierci pacjenta należy zawiadomić niezwłocznie jego rodzinę lub opiekunów, a w razie ich nie zgłoszenia się – organ gminy właściwej, ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania zmarłego.

§ 100

1. Ordynator odsyła do Dyrektora Szpitala zakończoną “historię choroby” zmarłego.
2. Pielęgniarka oddziałowa sporządza protokolarnie spis rzeczy, pieniędzy i przedmiotów wartościowych zmarłego, a następnie przedmioty wartościowe i pieniądze przekazuje do depozytu Szpitala, a rzeczy do magazynu rzeczy należących
do chorych.

§ 101

1. Przedmioty pozostałe po zmarłym, z wyjątkiem potrzebnych do ubrania zwłok, wydaje się za pokwitowaniem prawnym spadkobiercom zmarłego.

2. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od daty zgonu nie zgłosi się prawny spadkobierca, Szpital przekazuje rzeczy chorego do depozytu właściwego sądu rejonowego.

3. Rzeczy pozostałe po zmarłym, którego zwłoki oddano do dyspozycji prokuratora, nie mogą być wydane przed dokonaniem sekcji bądź przed otrzymaniem zawiadomienia o zwolnieniu od sekcji.

§ 102

1. W razie śmierci pacjenta w izbie przyjęć lub w poradni szpitalnej, czynności wymienione w § 96, § 98 i § 100 ust. 2 wykonuje pielęgniarka izby przyjęć.
2. W powyższym wypadku zgon powinien być potwierdzony przez lekarza dyżurnego izby przyjęć i odnotowany w książce zgo
nów Szpitala.

 

 

 

§ 103

1. Personel pomocniczy Szpitala przenosi zwłoki do kostnicy.
2. Transport powinien być przeprowadzony w taki sposób, aby nie zwracał uwagi innych pacjentów.

§ 104

Sekcja Statystyki i Dokumentacji Medycznej prowadzi “Księgę zmarłych” według ustalonego wzoru.

§ 105

W razie zgonu pacjenta, którego tożsamość nie została ustalona, bądź zgonu, co do którego istnieje pewność lub uzasadnione podejrzenie, że nastąpił wskutek przestępstwa albo nieszczęśliwego wypadku lekarz niezwłocznie powiadamia właściwego prokuratora oraz Policję.

§ 106

1. Kartę zgonu wystawia lekarz, który leczył pacjenta w Szpitalu.
2. Jeżeli zgon nastąpił przed ustaleniem sposobu leczenia oraz lekarza oddziałowego, kartę zgonu wystawia lekarz dyżurny, który przyjął pacjenta do
Szpitala.

§ 107

1. Zwłoki osób zmarłych w Szpitalu powinny być przechowywane w kostnicy szpitalnej, w zasadzie nie dłużej niż przez 3 doby.
2. Zwłoki można przechowywać w kostnicy szpitalnej przez czas dłuższy niż 3 doby jeżeli:

1/ osoby, które mają prawo pochowania zmarłego, z uzasadnionych przyczyn nie mogą przybyć na czas, aby zająć się pochowaniem zwłok albo,

2/ w związku ze zgonem zostało wszczęte dochodzenie albo śledztwo, a prokurator nie zezwolił na wcześniejsze pochowanie zwłok.

§ 108

Zwłoki nie pochowane przez rodzinę lub inne osoby do tego uprawnione, mogą być przekazane akademii medycznej do celów naukowo – dydaktycznych lub pochowane przez organ właściwej gminy na jego koszt.

§ 109

1. Szpital przekazuje zwłoki akademiom medycznym, jeżeli zgłoszą one zapotrzebowanie na zwłoki i zapewnią odbiór.
2. Wszelkie koszty związane z transportem zwłok ze Szpitala pokrywa właściwa akademia medyczna.
3. Wraz ze zwłokami przekazuje się odpis karty zgonu opatrzony adnotacją urzędu stanu cywilnego o sporządzeniu aktu zajścia.

 

 

 

 

 

 

§ 110

1. Po dokonaniu sekcji lub w przypadku zwolnienia z sekcji zwłoki mogą być bezzwłocznie wydane na pochowanie.
2. Zwłoki wydaje się z kostnicy osobom uprawnionym. Wydanie zwłok powinno być odnotowane w odpowiedniej rubryce “Księgi Zakładu Anatomo-Patologii” oraz potwierdzone podpisem osoby odbierającej.

§ 111

Osoby uprawnione do pochowania zwłok powinny dostarczyć ubrania do ich pochowania.

§ 112

Personel Szpitala obowiązany jest zwłoki osób zmarłych w Szpitalu przed włożeniem do trumny umyć, ogolić, ubrać w odzież dostarczoną przez osoby uprawnione do pochowania bądź w odzież, w której zmarły przybył do Szpitala.

 

Rozdział VI. Zaopatrywanie noworodków i dzieci do lat 7 w znaki tożsamości.

§ 113

1. Noworodki i dzieci w wieku do lat 7 przebywające w Szpitalu, powinny być zaopatrzone w znaki tożsamości.
2. Znakami tożsamości są bransoletki założone i zaszyte swobodnie, ale w sposób gwarantujący utrzymanie się ich wokół nadgarstków obu rąk, wykonane z tasiemki, płótna lub tworzywa sztucznego, na których wypisane czytelnie odpowiednim tuszem nazwisko, imię i data urodzenia dziecka. Znak tożsamości powinien ponadto zawierać godzinę urodzenia, imię matki oraz płeć, a u bliźniąt lub trojaczków – kolejność urodzenia oznaczoną liczbą rzy
mską.
3. Znaki tożsamości powinny być stale czytelne, a w miarę oraz wzrastania dziecka – zastąpione innymi.

§ 114

1. Pracownik Szpitala odbierający poród (lekarz, położna), jest obowiązany natychmiast po żywym urodzeniu się noworodka zakomunikować matce jego płeć, a następnie przekazać matce noworodka i w jej obecności – przed przeniesieniem z łóżka porodowego na inne miejsce – założyć mu znaki tożsamości.
2. Pracownik przyjmujący noworodka na salę noworodków, obowiązany jest sprawdzić znaki tożsamości i opatrzyć zewnętrzną stronę kołderki, w którą zawinięte jest dziecko, numerem łóżka jego matki, wykonanym z metalu, sztucznego tworzywa lub płótna.

§ 115

Przy przyjmowaniu do Szpitala dziecka (noworodka) ze środowiska domowego należy:

1/ ustalić tożsamość dziecka na podstawie dokumentów oraz, w miarę potrzeby, na podstawie informacji otrzymanej od osoby konwojującej dziecko,

2/ sprawdzić i założyć dziecku znaki tożsamości,

3/ odnotować w dokumentacji dziecka sporządzenia i założenie znaków tożsamości; adnotacja powinna być opatrzona podpisem osoby, która tego dokonała,

4/ odnotować w dokumentacji, dotyczącej danego dziecka, nazwiska, imiona i adresy rodziców lub opiekuna, a także konwojenta dziecka – na podstawie dowodów osobistych bądź innych dokumentów stwierdzających tożsamość.

§ 116

1. Przy przyjmowaniu dziecka (noworodka) skierowanego z innego zakładu należy sprawdzić, czy posiada ono znaki tożsamości, oraz dokonać czynności wskazanych w § 115 pkt. 3.
2. Jeżeli zostanie stwierdzony brak znaków tożsamości, pracownik szpitala przyjmujący dziecko jest obowiązany sporządzić protokół, ustalający w szczególności następujące dane:

1/ tożsamość dziecka – na podstawie oświadczenia konwojenta, z tym, że w protokóle należy podać dane osobowe konwojenta i jego adres na podstawie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość,

2/ okoliczności przyjęcia dziecka,

3/ wykaz dokumentów dostarczonych Szpitalowi równocześnie z dzieckiem.

3. Protokół powinien być podpisany przez osobę przyjmującą dziecko i jego konwojenta oraz dołączony do dokumentacji dotyczącej danego dziecka.
4. Bezzwłocznie po spisaniu protokółu , osoba przyjmująca dziecko jest obowiązana sporządzić i założyć dziecku znaki tożsamości.
5. O stwierdzonym braku znaków tożsamości należy zawiadomić jednostkę sprawującą bezpośredni nadzór nad zakładem, który nie zaopatrzył dziecka w te znaki.

§ 117

1. W razie dostarczania przez funkcjonariusza Policji lub inną osobę dziecka (noworodka), którego tożsamości nie można ustalić ze względu na brak wiarygodnych danych, osoba przyjmująca dziecko (noworodka) powinna:

1/ sporządzić protokół zgodnie z § 116 ust. 2 i 3,

2/ zaopatrzyć dziecko w znaki rozpoznawcze pozwalające na jego zidentyfikowanie,

3/ jeżeli dziecko ma przebywać dłużej w Szpitalu – załatwić formalności związane z nadaniem dziecku imienia i nazwiska oraz ustanowienia opiekuna w myśl przepisów o aktach stanu cywilnego i prawa rodzinnego.

2. Przy wypisywaniu dziecka lub noworodka pracownik Szpitala w obecności osoby odbierającej dziecko jest obowiązany sprawdzić jego tożsamość na podstawie znaków tożsamości i odnotować tę okoliczność w dokumentacji dotyczącej położnicy lub dziecka. Adnotacja ta powinna być podpisana przez pracownika Szpitala i osobę odbierającą dziecko.

Rozdział VII. Przechowywanie rzeczy wartościowych w depozycie.

§ 118

1. Pacjent ma prawo przechowywać wartościowe rzeczy w depozycie Szpitala.
2. Rzeczami wartościowymi w rozumieniu regulaminu są przedmioty wartościowe oraz dokumenty.
3. Do przedmiotów wartościowych zalicza się:

1/ pieniądze zagraniczne i złote monety,

2/ kruszce szlachetne i wyroby z tych kruszców oraz drogie kamienie (biżuteria),

3/ zagraniczne papiery wartościowe,

4/ krajowe papiery wartościowe,

5/ pieniądze polskie,

6/ inne przedmioty uznane za wartościowe przez Szpital.

§ 119

1. Rzeczy wartościowe powinny być przechowywane w szafach metalowych, zabezpieczone przed pożarem, uszkodzeniem, zniszczeniem i kradzieżą. Szpital odpowiada za całość przyjętego depozytu.
2. Za rzeczy wartościowe nie złożone do depozytu Szpital nie ponosi odpowiedzialności.

§ 120

1. Rzeczy wartościowe przyjęte do depozytu powinny być zabezpieczone w sposób wykluczający wyjęcie lub zamianę przedmiotów bez naruszenia opakowania.
2. Pracownik Szpitala bezpośrednio przy przyjęciu depozytu powinien sporządzić w
3-ch egzemplarzach protokolarny spis przedmiotów.
3. Spis przedmiotów powinien zawierać następujące dane:

1/ nazwisko i imię, datę urodzenia oraz adres osoby przyjmowanej do Szpitala,

2/ datę przyjęcia depozytu,

3/ nazwisko, imię i stanowisko osób przyjmujących przedmioty,

4/ nazwisko, imię i stanowisko osób obecnych przy sporządzaniu spisu przedmiotów, opakowaniu i opieczętowaniu,

5/ szczegółowe opisanie przedmiotów (rodzaj, jakość, cechy szczególne i znaki uszkodzenia, ilość i wagę itp.),

6/ podpisy wyżej wymienionych osób.

4. Jeden egzemplarz spisu przedmiotów składa się wewnątrz opieczętowanego depozytu, drugi egzemplarz dołącza się do akt i trzeci egzemplarz wydaje się osobie przyjmowanej do Szpitala.
5. Na opakowaniu depozytów zamieszcza się napisy określając
e:

1/ nazwisko, imię i datę urodzenia osoby składającej depozyt,

2/ rodzaj depozytu,

3/ numer księgi depozytów.

6. Przy określeniu depozytu należy zwrócić uwagę, aby pieczęcie i opakowanie nie były naruszone. W razie stwierdzenia braku lub niezgodności między zawartością depozytu i spisem przedmiotów należy sporządzić komisyjnie protokół, ustalający rodzaj braków, wysokość szkód oraz stan opakowania. Do tego protokołu powinien być dołączony spis
przedmiot i opakowanie. Protokół z załącznikami należ skierować do organu powołanego do ścigania przestępstw.

§ 121

Jeżeli pacjent został przyjęty do Szpitala w stanie wyłączającym świadome postępowanie, powinien być sporządzony protokół ze znalezionych przy nim przedmiotów wartościowych. Treść protokołu powinna zawierać dane wymienione w § 120 ust. 3. W razie obecności przedstawiciela ustawowego lub faktycznego opiekuna, powinien on wziąć udział w czynnościach sporządzenia protokołu. Protokół ze strony Szpitala podpisuje, lekarz lub inny upoważniony do tego pracownik.

§ 122

1. Szpital prowadzi “Księgę depozytów”.
2. Księga depozytów powinna mieć ponumerowan
e strony, przesznurowane karty oraz przytwierdzone końce sznura do ostatniej strony pieczęcią lakową lub naklejką z pieczęcią urzędową Szpitala. Obok pieczęci Dyrektor Szpitala i Główny Księgowy stwierdzają cyfrowo i słownie ilość stron (kart) podpisami.
3. Księga depozytów powinna zawierać następujące dane:

1/ numer kolejny,

2/ nazwisko i imię pacjenta,

3/ datę urodzenia i imiona rodziców,

4/ datę przyjęcia depozytu,

5/ kwotę depozytu pieniężnego,

6/ rodzaj przedmiotu wartościowego – jakość, cechy i znak,

 

7/ datę wydania depozytu,

8/ podpis osoby odbierającej depozyt.

4. Księgę depozytów wraz z dowodami stwierdzającymi zapisy w niej przechowuje się pod zamknięciem.

§ 123

W razie zgonu pacjenta depozyt wartościowy wydaje się jego prawnym spadkobiercom. Osoba odbierająca depozyt kwituje odbiór podpisem i datą, a ponadto pracownik odpowiedzialny za depozyt kwituje odbiór podpisem i datą, a ponadto pracownik odpowiedzialny za depozyty wpisuje czytelnie do księgi depozytów nazwisko i imię, numer dowodu osobistego danej osoby oraz nazwę organu, który dowód wydał.

§ 124

1. Pacjent otrzymuje swój depozyt za zwrotem pokwitowania depozytowego.
2. Na żądanie pacjenta lub osoby przez niego upoważnionej, depozyt może być wydany częściowo
w czasie pobytu pacjenta w Szpitalu.
3. Jeżeli podejmowana jest tylko część depozytu, należy wydać cały depozyt, następnie zapisać w Księdze depozytów pod nową pozycją i numerem te przedmioty i sumę pieniężną, którą pacj
ent nadal pozostawia w depozycie.

§ 125

W przypadku gdy w Szpitalu znajdują się nie podjęte z depozytu rzeczy wartościowe pracownik odpowiedzialny za depozyty obowiązany jest wezwać osoby uprawnione do ich odbioru, wyznaczając w tym celu termin, oraz wskazać tym osobom skutki nie podjęcia rzeczy z depozytu.